G-1SB1KV1D8X

Vandaag sprak ik met een van mijn coachees en ik realiseerde me dat ik al 15 (!) jaar geen AIOS meer was.

En dat zette me aan het denken: Wat zou ik als jonge dokter anders doen, met de kennis van nu?

Dus hier komt ‘ie – 3 dingen die ik anders zou doen als ik weer AIOS/ANIOS zou zijn:

1. Duidelijker kiezen waar ik prioriteit aan geef en dat dan ook doen.

Als jonge dokter heb je nogal veel op je bordje liggen: directe patiëntenzorg, leren, een partner, vrienden, uitvogelen welke opleiding je wilt doen (als je nog niet gekozen hebt), aan je CV werken, onderzoek, sporten….

Om gek van te worden.

Een dag telt maar 24 uur, dus hoe krijg je hier alles ingepropt. Dan kan dus niet, dus moet je kiezen. Maar wát moet je dan kiezen?

Dat hangt van het doel af wat je gekozen hebt. Wil je in opleiding komen? Dan moet je met jezelf afspreken dat dát centraal staat. Dus al je acties moeten daar op gericht zijn. Iets doen wat je doel niet dient? Dan goed nadenken of het het waard is.

2. Zoveel mogelijk verschillende werkplekken proberen.

Toen ik geneeskunde studeerde wilde ik maar één ding: orthopeed worden. Maar toen ik co-schappen liep kwam ik er achter dat de hele dag op een ok staan (oké, ik weet het, orthopeden doen ook ander dingen!) niet aan mij besteed was.

Soms zijn dingen anders dan je je had voorgesteld, of verandert je mening. Helemaal niet erg! Maak er gebruik van en ga eens rondsnuffelen bij specialismen en werkplekken waar je in eerste instantie denkt dat het niks is. Bijv. in de vorm van een onbetaalde stage of meeloopdag. Vaak word je aangenaam verrast. Veel van mijn coachees vinden zo hun droombaan!

3. Mezelf afvragen of ik wil worden zoals de mensen om me heen.

Dit is een moeilijke. Je kunt inhoudelijk het werk geweldig vinden, maar het is wel de realiteit dat jij meestal gaat worden zoals de mensen waar je mee werkt.
Word je gek van het gediscussieer over obscure ziektebeelden en tiendens van verschil van labwaarden? Word dan geen internist. Kun je niet tegen afwachten zoals ‘hou het een weekje in de gaten en als het niet beter wordt kom dan terug’, denk dan na voor je huisarts wordt.

Generaliserend gezegd: ieder specialisme trekt de mensen aan die erbij passen.

Als ik dit gedaan had, had ik geweten dat ik niet zo paste bij het werken als arts in de academie, waarbij exposure en mezelf ‘zichtbaar’ maken noodzakelijk zijn.

En dat huisarts zijn veel beter mij paste met de pragmatische aanpak van de generalist, waarbij de tijd vaak je vriend is en je roeit met de riemen die je hebt.

Bovendien was mijn favoriete geneesmiddel toch  altijd al paracetamol 😜 .

Wat zou jij anders doen als je weer ANIOS of AIOS zou zijn? Zet het hieronder in de comments 👇 !

Je las een blog van mij - Marianne Brouwers

Wil je meer van dit soort blogs lezen? Meld je dan hier aan voor mijn 4-wekelijkse mails. Als bonus ontvang je dan ook mijn gratis e-book over hoe je efficiënter en effectiever je spreekuur kunt doen.

Wil je leren hoe je effectiever kunt communiceren met je patiënt? Zodat ze je adviezen wél opvolgen of je spreekuur wél op tijd loopt? Mail me dan en we kijken samen of ik wat voor je kan betekenen.

Een andere vraag over coaching of communicatie?
Klik hier om te zien wat coaching je kan bieden. In enkele sessies help ik je ontdekken waar de schoen wringt en wat je eraan kunt doen. 

Twijfel je of ik je kan helpen?
Plan een gratis online sessie met me en ik garandeer je dat je met minstens 1 tip (maar waarschijnlijk meer!) weer weggaat. Kost niks, alleen wat van je tijd. Klik hier om meteen een sessie te plannen in mijn online agenda.

Binnenkort je herregistratie?
Ik begeleid ook huisartsen en specialisten ouderengeeskunde bij hun IFH en EIF-gesprekken voor hun visitatie ivm de herregistratieKlik hier om meteen een afspraak in te plannen voor huisartsen. En klik hier voor een afspraak voor SO’s.

Als je wil kan het gesprek ook online!

Over mij:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde posts