Ik ben een hypocriet.
Ik demonstreer op het Malieveld tegen het subsidiëren van fossiele brandstoffen, maar ik chauffeur mijn dochter wel naar de hockeytraining omdat het regent.
Ik eet geen vlees, maar zeg geen nee tegen bitterballen (en dan niet de Vega-variant).
Ik leer artsen hoe ze nee moeten zeggen tegen verzoeken van hun patiënten in de spreekkamer, maar zelf zit ik tot ’s avonds laat mensen te coachen omdat ik ‘oké’ zeg tegen iedere coachee die in de avonduren wil komen.
Ik vind dat niet zo’n probleem, juist omdat ik coachen van artsen een van de leukste dingen vind om te doen, maar hierdoor loopt mijn werkdag nog al eens uit.
Als huisarts liep ik ook altijd uit: geen 10 minuten, maar wel een half uur of meer. Supervervelend voor de wachtende patiënten (want bij hen moest ik haasten of dingen afraffelen omdat ik écht geen tijd had), maar voor mijzelf uiteindelijk ook. Ik had toch steeds het gevoel dat ik een slechte dokter was omdat ik niet op tijd kon lopen.
Ik wilde wel veranderen, maar wist niet hoe.
Iedere keer nam ik me voor nu toch écht de tijd in de gaten te houden, maar voor ik het wist liep ik al weer achter op schema. Goedbedoelde adviezen waren “ Ga een cursus time-management volgen.” Of “Leer toch eens nee zeggen!”.
Maar daar zat het hem niet in. Ik kon mijn tijd prima managen (hoe kreeg ik anders een proefschrift schrijven, diensten doen, een jong gezin, sporten en noem maar op allemaal in een dag gepropt?!). En nee-zeggen kon ik als de beste, want dat was mijn default-mode als ik bij mijn peuter van 2 thuis was.
De vaardigheden had ik dus wel. Ik dééd het alleen niet.
En daar zat hem de crux. Iets hield mij tegen om de vaardigheden, die ik dus wel had, te gebruiken in mijn consult.
Toen ik met mijn coach ging onderzoeken wat dat dan was, bleek ik last te hebben van niet-helpende overtuigingen.
Niet-helpende overtuigingen?
Ja, meningen/overtuigingen die op zich wel redelijk en nastrevenswaardig zijn, maar die je in die bepaalde context niet helpen. Bijvoorbeeld je mening over wat jij vindt dat een goede dokter is.
In mijn geval: ik vond dat een goede dokter bij iedere patiënt de allerbeste zorg moest geven. Dus de beste anamnese, het compleetste lichamelijk onderzoek en de meest volledige uitleg over de behandeling. Dus mijn anamnese was altijd heel uitgebreid en mijn lichamelijk onderzoek ook. En mijn uitleg was altijd met tekeningen én plaatjes op 3 verschillende manieren, so to speak. Allemaal heel mooi voor die éne patiënt, maar het zorgde er ook voor dat ik enorm uitliep en ik dus mijn wachtende patiënten te kort deed.
In de context van een druk spreekuur was mijn overtuiging ‘Een goede dokter geeft iedere patiënt de allerbeste zorg’ dus helemaal niet helpend.
Gelukkig kwam ik er met hulp van mijn coach achter, dat ik eigenlijk een andere overtuiging had, die ik nog belangrijker vond (nl. Een goede dokter geeft goede zorg aan ál zijn patiënten!) en dit hielp mij met mijn nieuwe overtuiging, mijn helpende overtuiging.
Maar hoe ga je die nieuwe overtuiging onthouden in een druk spreekuur?
Dat is best lastig. Want onder druk (hallo volle wachtkamer!) ben je snel geneigd in je oude valkuil te vallen. Dus om, in mijn geval, toch weer heel uitgebreid anamnese en lichamelijk onderzoek te doen. Ik had dus iets nodig wat ervoor zorgde dat ik niet terugviel.
Vergelijk het maar met een schip dat je niet wilt laten afdrijven in een storm, zoiets had ik nodig voor mijn spreekuur. Een anker.
Mijn anker werd een simpele post-it op de rand van mijn computerscherm met de spreuk ‘Goed is goed genoeg’ (ik hou van duidelijk en to-the-point 😀).
Precies passend waar het in de zorg voor mijn patiënten om ging: om iederéén de juiste zorg te geven, moet ik soms bij de individuele patiënt mezelf inhouden en genoegen nemen met ‘Goed is goed genoeg’.
En werkte het?
Zeker! Als ik merkte dat ik weer dreigde uit te lopen, hoefde ik maar naar die gele post-it te kijken en te voelen wat ik écht belangrijk vond. Zo lukte het me dan om goed te kijken wat ik wel en niet deed om zo het consult op tijd af te ronden. Wonderlijk hè.
Dus heb jij nu ook iets wat je wil veranderen? Zet dan de eerste stap en vind je niet-helpende overtuiging voor die bepaalde situatie. Hier kom je achter door de zin “Ik vind gewoon….” af te maken. En kijk dan eens welke overtuiging je wél zou kunnen helpen.
Hoe denk jij hierover?
Je las een blog van mij - Marianne Brouwers
Wil je meer van dit soort blogs lezen? Meld je dan hier aan voor mijn 4-wekelijkse mails. Als bonus ontvang je dan ook mijn gratis e-book over hoe je efficiënter en effectiever je spreekuur kunt doen.
Wil je leren hoe je effectiever kunt communiceren met je patiënt? Zodat ze je adviezen wél opvolgen of je spreekuur wél op tijd loopt? Mail me dan en we kijken samen of ik wat voor je kan betekenen.
Een andere vraag over coaching of communicatie?
Klik hier om te zien wat coaching je kan bieden. In enkele sessies help ik je ontdekken waar de schoen wringt en wat je eraan kunt doen.
Twijfel je of ik je kan helpen?
Plan een gratis online sessie met me en ik garandeer je dat je met minstens 1 tip (maar waarschijnlijk meer!) weer weggaat. Kost niks, alleen wat van je tijd. Klik hier om meteen een sessie te plannen in mijn online agenda.
Binnenkort je herregistratie?
Ik begeleid ook huisartsen en specialisten ouderengeeskunde bij hun IFH en EIF-gesprekken voor hun visitatie ivm de herregistratie. Klik hier om meteen een afspraak in te plannen voor huisartsen. En klik hier voor een afspraak voor SO’s.
Als je wil kan het gesprek ook online!
Over mij:
Effectief en efficiënt spreekuur doen?
