Hi! Ik ben
Marianne Brouwers

Een groeiende stapel nog te schrijven verwijzingen, mijn nooit eindigende to-dolist, de deadline voor het schrijven van mijn artikel, boterhammen naar binnenproppen achter mijn computerscherm, geen tijd om te plassen, eisende patiënten, uitlopende spreekuren, mopperende assistentes en patiënten…

Als arts-assistent revalidatie rende ik me de benen uit mijn lijf. 

Ik sliep slecht, ik zag op tegen de diensten, sporten had ik geen tijd meer, ik twijfelde steeds meer aan mijn beslissingen (Die spierpijn op de borst, zou dat toch geen instabiele AP geweest zijn?), ik baalde van mijn promotie-onderzoek en toen mijn opleider ook nog eens zei dat ik ‘ook eigenlijk geen échte specialist was’, wist ik zeker dat dokter zijn voor mij niet weggelegd was.

Maar wat dan?

Ik kon toch niet zomaar stoppen met dokter zijn?

Uiteindelijk schakelde ik een coach in die me deed inzien dat ik best een goede dokter kon worden, maar dat ik daarvoor meer nodig had dan alleen medische kennis en hard kunnen werken.

Dat ik ook een kei moest zijn in communiceren en samenwerken.

Dat ik moest leren wie ik als persoon was en wie ik als dokter wilde zijn, zodat ik wist wat ik nodig had om wel fijn te kunnen werken.

Dat het niet een kwestie was van nog hárder werken, maar juist ánders werken op een werkplek die bij mij paste. En dat een goede werk-privébalans echt wel haalbaar is.

Ik besloot de ziekenhuiswereld achter me te laten en switchte naar de opleiding huisartsgeneeskunde. Daar kwam ik natuurlijk dezelfde problemen tegen als in het ziekenhuis (hoge werkdruk, eisende patiënten, diensten, onzekerheid over de diagnose).
Maar omdat ik inmiddels geleerd had hoe ik grenzen moest stellen, hoe ik met onzekerheid om moest gaan en wat ik belangrijk vind in mijn werk, ging ik op tijd naar huis en had ik ook nog tijd voor een prive-leven.

Mijn werk als huisarts heb ik vele jaren met plezier gedaan, totdat ik zelf ziek werd en moest stoppen. 

En zelfs het promoveren is me uiteindelijk gelukt. Niet op het revalidatie onderwerp, maar iets waar mijn hart wel sneller van gaat kloppen (onderwijs in arts-patientcommunicatie). 

Nu ben ik arts en coach om andere artsen te helpen, die in dezelfde situatie zitten als ik destijds. Om hen eindeloos veel sneller en makkelijker dan ik toen richting te geven hoe nu verder. Zodat ook zij een dokter kunnen worden die bij hen past.

Wat je over mij moet weten

Ik ben kritisch en direct, en neem geen genoegen met blabla. Ik hou van mensen die met open blik zichzelf kritisch durven te bekijken en durven falen.
Dat maakt dat ik soms nogal ongeduldig, maar wel eerlijk ben. Voor gevoelige artsen ben ik dus soms te overweldigend, maar mijn cliënten roemen mijn positieve energie en liefdevolle commentaar. Ik hou van concrete oplossingen en heb nul zweefpotentie.

Wat is typisch Marianne?

• Ik koester mijn bol.com verlanglijst van 253 boeken
• Ik haat geel eten
• Ik kijk altijd eerst het einde van de film, want dan ben ik alvast voorbereid op wat komen gaat
• Mijn leukste vakantie ooit: een bijbaan als life-guard op een all-American summercamp in the middle-of-nowhere 

Mijn visie is eigenlijk heel simpel

Om een goede dokter te worden moet je niet alleen medisch inhoudelijk een kei zijn, maar ook op het gebied van samenwerken, communiceren en vooral zelfkennis. Je moet weten wie je bent als persoon en wat bij je past. Als je dat weet, dan wordt dokteren een stuk makkelijker en kun je als arts de beste zorg aan je patiënt geven.

Nog meer weten? Klik dan hier!

Klaar voor een kennismaking? Maak dan nu een afspraak om te kijken hoe mijn expertise en ervaring ook jou zouden kunnen helpen.